Podstawowe różnice między zrzeczeniem się dziedziczenia a odrzuceniem spadku
Śmierć bliskiej osoby zawsze wiąże się nie tylko z koniecznością organizacji uroczystości pogrzebowej, ale również załatwieniem kwestii formalnych związanych z majątkiem albo długami, które po sobie pozostawił. Czasami zdarza się tak, że rodzina zmarłego nie chce przyjąć tego, co zostało spisane w testamencie albo podlega dziedziczeniu ustawowemu. W takich przypadkach warto wiedzieć, na czym polega zrzeczenie się dziedziczenia oraz odrzucenie spadku. Na czym polegają te instytucje i czym się od siebie różnią?
Kiedy mamy do czynienia ze zrzeczeniem się dziedziczenia?
Klienci, którzy odwiedzają naszą kancelarię prawną w Katowicach, często nie są pewni, jak się zachować w sytuacji, w której nie chcą przyjąć spadku. Warto zainteresować się tym tematem jak najszybciej i poznać różnice między zrzeczeniem się dziedziczenia i odrzuceniem spadku. Jeśli chodzi o pierwszą instytucję, to prawo cywilne stanowi o tym, że taką umowę należy zawrzeć w formie aktu notarialnego pomiędzy przyszłym spadkodawcą i jego spadkobiercą ustawowym.
Co ważne, może nastąpić wyłącznie za życia przyszłego spadkodawcy. W tym przypadku mamy do czynienia z sytuacją, w której zstępni nie będą dziedziczyć, chyba że w umowie postanowiono inaczej. Warto również wspomnieć, że taka forma umowy nie musi wiązać na zawsze. Można ją bowiem uchylić za pomocą kolejnej umowy zawartej pomiędzy stronami.
A co z odrzuceniem spadku?
Zobacz również: Postępowanie cywilne w sprawie spadków
Podstawową różnicą między odrzuceniem spadku, a wcześniej wspomnianym zrzeczeniem jest ta, że odrzucenie jest jednostronną czynnością prawną. W praktyce oznacza to, że oświadczenie musi zostać złożone przez spadkobiercę wobec notariusza albo sądu. Co więcej, z tą instytucją mamy do czynienia wyłącznie po śmierci spadkodawcy. W tym przypadku oświadczenie wyłącza od dziedziczenia włącznie spadkobiercę, który odrzucił spadek. Oprócz tego warto też podkreślić, że w przypadku odrzucenia spadku nie ma możliwości odwołania woli składającego oświadczenie. W praktyce oznacza to, że charakter dokonanej czynności prawnej jest trwały.